De zoektocht

De zoektocht naar Elena's moeder begon met 8 adressen die we via het internet gevonden hadden en waar ze de afgelopen jaren korter of langer gewoond kon hebben. De hele ochtend van de vrijdag reden we langs de verschillende adressen, die allemaal in en rond Daytona Beach lagen. Maar nergens kwamen we verder. De adressen waren vaak van appartementcomplexen, maar dan zonder het exacte nummer van het appartement. We kwamen dan terecht bij de administratie van het complex die ons meestal niet verder kon helpen omdat ze niet bevoegd waren om ons informatie te geven van specifieke bewoners.

Tegen de middag hebben we ergens wat gegeten en met elkaar overlegd, hoe verder? We besloten nog een of 2 adressen te proberen. En toen hadden we geluk. Bij het appartement op Brentwood Drive vonden we onze super dame. Ze herinnerde zich de biologische moeder van elena, die ongeveer een jaar geleden bij haar gewoond had. Ze pakte haar rolodex en begon wat mensen te bellen. Na 3 telefoontjes kregen we kontakt met een community worker die via een kennis haar misschien kon bereiken. Later in de  middag kregen we van haar het telefoonnummer waar ze bereikbaar was. Het duurde nog tot de volgende dag voor we haar spraken en een afspraak konden maken. Maar, wat we niet voor mogelijk hielden is toch gebeurt! Gisteren hebben we Elena's buikmoeder ontmoet. 

Wat een heerlijk gevoel hadden we toen we later die dag terug reden naar ons appartement. We hadden slechts durven dromen dat we beide moeders zouden vinden, maar het is gelukt. Elena en John weten nu beter waar ze vandaag komen en ze hebben hun biologische moeder ontmoet. De details van die ontmoetingen zijn voor hun om te verwerken en te vertellen als ze dat willen.